دوره 4، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 4 شماره 1 صفحات 76-64 |
برگشت به فهرست نسخه ها
عضو هیات علمی مرکز مطالعات و تحقیقات اجتماعی ایران مهر، تهران، ایران
چکیده: (91 مشاهده)
زمینه و هدف: طلاق از استرس‌زاترین فقدان‌هاست و موجب آشفتگی‌های هیجانی و مشکلات رفتاری در افراد می‌شود. اگرچه پیامدهای منفی طلاق هر دو زوج را گرفتار می‌سازد اما طبق پژوهش‌ها، آسیب‌پذیری زنان بعد از طلاق بیش‌تر از مردان است؛ لذا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مشاوره مبتنی بر توانمندی بر کاهش افسردگی زنان مطلقه انجام شد. روش پژوهش: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری این پژوهش زنان مطلقه‌ای بودند که به علت افسردگی به مرکز مشاوره مهرآور شهر تهران در نیمه دوم سال 1400 مراجعه کردند که از بین کسانی که نمره بالایی در نگارش دوم پرسشنامه افسردگی Beck (1996) به دست آورده بودند، نمونه‌ای به تعداد 20 نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش (10 نفر) و گواه (10 زوج) گمارده شدند. اعضای گروه آزمایش، 10 جلسه مداخله مبتنی بر توانمندی اسمیت (2006) را به صورت گروهی دریافت و اعضای گروه گواه در لیست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از آزمایش به ابزار اندازه‌گیری پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از واریانس اندازه مکرر استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که مشاوره مبتنی بر توانمندی میزان افسردگی (78/13=F، 006/0=P) زنان مطلقه را به طور معنی‌داری کاهش داد. و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار گزارش شد. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها می‌توان نتیجه‌گیری کرد که مشاوره مبتنی بر توانمندی افسردگی زنان مطلقه را کاهش می‌دهد. از این رو پیشنهاد می‌گردد مشاورین از این رویکرد در جهت کاهش افسردگی زنان مطلقه استفاده نمایند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مشاوره خانواده (زوج، فرزندپروری، روابط والد-فرزندی)
دریافت: 1401/5/4 | پذیرش: 1401/5/9 | انتشار: 1401/2/10 | انتشار الکترونیک: 1401/2/10
دریافت: 1401/5/4 | پذیرش: 1401/5/9 | انتشار: 1401/2/10 | انتشار الکترونیک: 1401/2/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |