کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی، دانشگاه آزاد اسلامی علوم تحقیقات، تهران، ایران
چکیده: (657 مشاهده)
هدف: هدف از اجرای پژوهش حاضر بررسی تعیین اثربخشی درمان هیجان مدار بر کاهش تعارضات زناشویی زنان بود. روش: این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیشآزمون –پسآزمون با دو گروه آزمایش و کنترل بود و جامعه آماری نیز زنان متأهل دارای تعارض زناشویی بودند که با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی 28 زن از میان متقاضیان شرکت در جلسات آموزشی هیجان مدار انتخاب و در دو گروه آزمایش (14 زن) و کنترل (14 زن) به صورت تصادفی کاربندی شدند. هر دو گروه پیش و پس از برگزاری جلسات آموزشی به پرسشنامه تعارضات زناشویی براتی و همکاران (1375) پاسخ دادند؛ دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد که درمان هیجان مدار بر تعارضات زناشویی (96/92=F , 001/0=P) و مؤلفههای تعارض زناشویی در زنان گروه آزمایش مؤثر بود. نتیجهگیری: درمان هیجان مدار سبب بهبود نمرات تعارضات زناشویی در مقایسه با گروه کنترل شده است. با توجه به یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که هیجان مدار بر کاهش تعارضات زناشویی مؤثر است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1400/1/29 | پذیرش: 1399/11/2 | انتشار: 1399/11/2 | انتشار الکترونیک: 1399/11/2